SESIÓN II, POESÍA: Chus Pato "Sonora" 2023

Chus Pato

(Orense, 1955) es poeta. Académica de número de la RAG, Vocal de la Fundación Euseino, miembro de la directiva de la Fundación Rosalía de Castro y de la Fundación Uxío Novoneyra. Publicó “Urania” (1991), “Heloísa” (1994), “Fascicio” (1995), “Nínive” (Xerais, 199, Premio Losada Díeguez), “A ponte das poldras” (1996), “m-Talá” (Xerais, 2000), “Charenton” (Xerais, 2003), “Hordas de escritura” (Xerais, 2008, Premio da Crítica, Premio Losada Diéguez y Premio Mondoñedo10), “Secesión” (2009), “Carne de Leviatán” (2013, Premio Irmandade do Libro), “Un libre favor” (2019) y “Sonora” (Xerais, 2023).

“Sonora” 2023

 Sen dúbida estaba morta

ninguén escoitaba a miña voz

preguntaba o nome da vila em que me atopaba

se naquela praza paraba o autobús

-a mocidade aconchegábase nas escaleiras

como faciamos nós na estación de Venecia-

de nada me valía ater visto o dobre de meu corpo

ter sido xerada de novo na tormenta

a luz do lóstrego anegando o corredor da casa

o rostro de meu pai envellecendo alén da morte

“oh, é unha imaxe”

comentara

de nada saber

que era meu o trazo vermello das aspas

Non transgredirei a lei, se a lei é morrar

ou confundir unha raiz co áspide

É posible que todos estivesen mortos

e eu fiaba em ti

que ti virías a por min

ti que non eras cantor

que non volverías nunca a mirada

que non visitaches nunca este termo central

da morte.